Październik, listopad 2011
Przygotowanie pól pod zasiewy ozimin na jesieni 2010 r. było trudne z powodu zmiennych warunków pogodowych. Nadmiar wilgoci początkowo utrudniał prowadzenie orek przedsiewnych i siewów ozimin. W październiku warunki agrometeorologiczne były na ogół dobre dla rolnictwa, a słoneczna pogoda korzystnie wpłynęła na wschody ozimin.

Do końca drugiej dekady października zakończono siewy żyta i pszenżyta oraz pszenicy ozimej. W pierwszej i drugiej dekadzie listopada - wysoka jak na tę porę roku temperatura powietrza i dobre uwilgotnienie gleby stwarzały dobre warunki do wzrostu i rozwoju później zasianych ozimin.

Grudzień 2010
W grudniu przebieg pogody nie powodował większych zagrożeń dla upraw ozimych. Występujące na początku grudnia ochłodzenie przyczyniło się do zahamowania procesów życiowych i wejścia roślin w stan zimowego spoczynku. Notowane w pierwszej dekadzie stycznia znaczne spadki temperatury powietrza dochodzące miejscami nawet do -23 o C, dzięki dość grubej pokrywie śnieżnej nie spowodowały nadmiernego wychłodzenia wierzchniej warstwy gruntu na głębokości węzła krzewienia roślin.

W drugiej dekadzie miesiąca znaczny wzrost temperatury powietrza przyczynił się do zakłócenia zimowej przerwy w wegetacji roślin powodując ich osłabienie oraz zmniejszenie zimotrwałości i mrozoodporności. Topniejący śnieg tworzył miejscami na polach zastoiska wody, które podczas nocnych spadków temperatury powodowały tworzenie się skorupy lodowej na powierzchni pól, co uszkadzało uprawy ozime.

Styczeń, luty 2011
Występujące w styczniu i w drugiej dekadzie lutego silne i porywiste wiatry, przy ujemnej temperaturze powietrza powodowały wysmalanie roślin na plantacjach pozbawionych okrywy śnieżnej.

Marzec 2011
W pierwszej połowie marca w całym kraju nadal trwała przerwa w wegetacji roślin. Po krótkotrwałym ociepleniu na przełomie lutego i marca nastąpił okres znacznych spadków temperatury powietrza przy powierzchni gruntu dochodzących do poniżej -20 o C. Pod koniec drugiej dekady marca wzrost temperatury powietrza i gleby spowodował wznowienie procesów fizjologicznych roślin, a w zachodniej części kraju zaobserwowano ruszenie wegetacji roślin ozimych i na trwałych użytkach zielonych. Przebieg pogody od końca II dekady marca był na ogół korzystny dla roślin. Występujące w drugiej i trzeciej dekadzie marca opady deszczu przyczyniły się do dobrego, a miejscami nawet nadmiernego uwilgotnienia wierzchniej warstwy gleby.

Pod koniec III dekady marca w zachodnich rejonach kraju rozpoczęto pierwsze prace polowe i siew zbóż jarych, a także przesiewy po zaoranych oziminach. Dalsze znaczne ocieplenie i słoneczna pogoda pod koniec marca i na początku I dekady kwietnia wywołała rozpoczęcie wegetacji na pozostałym obszarze kraju. W tym czasie rozpoczęto powszechnie prowadzenie wiosennych prac polowych, a od końca III dekady marca przeprowadzano powszechnie siewy owsa, pszenicy jarej i jęczmienia jarego, a także pszenżyta jarego.

Siewy zbóż jarych, rozpoczęte pod koniec marca, prawie w całym kraju wykonywane były w pierwszej i drugiej dekadzie kwietnia. Do końca kwietnia siewy owsa, pszenicy jarej i jęczmienia jarego dobiegły końca.

Kwiecień 2011
W kwietniu warunki agrometeorologiczne były na ogół korzystne dla rolnictwa. W I dekadzie kwietnia bardzo ciepła i słoneczna pogoda przyczyniła się do znacznego przyspieszenia tempa wzrostu i rozwoju roślin. W kwietniu uwilgotnienie wierzchniej warstwy gruntu na przeważającym obszarze kraju zabezpieczało potrzeby wodne roślin, jedynie w zachodniej Polsce znaczny niedobór opadów, spowodował wystąpienie niedostatku wilgoci w glebie. Pod koniec kwietnia na przeważającym obszarze kraju nastąpiło powszechnie strzelanie w źdźbło żyta i pszenżyta. Rzepak ozimy miejscami w drugiej, a w wielu rejonach kraju w trzeciej dekadzie kwietnia rozpoczął proces wykształcania pąków kwiatowych.

W pierwszej połowie kwietnia rozpoczęto również siew buraków cukrowych i sadzenie ziemniaków. W drugiej połowie kwietnia przystąpiono do siewu kukurydzy uprawianej na zielonkę i na ziarno. W połowie kwietnia trawy łąkowe weszły w fazę strzelania w źdźbło, a pod koniec miesiąca rozpoczęło się ich kłoszenie. Pod koniec kwietnia prawie w całej Polsce zakwitły drzewa owocowe.

Maj 2011
Występujące w I dekadzie maja silne przymrozki, miejscami do -11 o C spowodowały zwłaszcza w zachodniej i północno-zachodniej części kraju uszkodzenia upraw rolnych, warzyw gruntowych, a także bardzo duże straty w kwitnących drzewach i krzewach owocowych oraz na plantacjach truskawek.

Największe straty w uprawach ogrodniczych odnotowano w województwach: wielkopolskim, kujawsko-pomorskim, lubuskim i dolnośląskim. Na wielu plantacjach rzepaku i rzepiku, buraków cukrowych i zbóż jarych dokonywano przesiewów roślin.

Wyraźne ocieplenie, notowane w drugiej połowie maja przyspieszyło tempo wzrostu i rozwoju upraw. Występujący w maju niedobór opadów, rejonami znaczny, przyczynił się do nadmiernego przesuszenia wierzchniej warstwy gruntu (głównie w Wielkopolsce, na Kujawach i Ziemi Lubuskiej).

W pierwszej dekadzie maja dobiegało końca rozpoczęte w kwietniu sadzenie ziemniaków, siewy buraków cukrowych i kukurydzy. W drugiej i trzeciej dekadzie maja zboża jare weszły w fazę strzelania w źdźbło, a pod koniec maja kłosiły się. Pod koniec miesiąca obserwowano kwitnienie żyta i pszenżyta, a nieco później pszenicy ozimej.

Na przełomie maja i czerwca lokalnie przystąpiono do zbioru pierwszego pokosu siana łąkowego, a pogoda sprzyjała dosuszaniu siana.

Czerwiec 2011
W czerwcu ciepła i słoneczna pogoda sprzyjała także wegetacji upraw, jednak rejonami dalszy niedobór opadów pogłębiał przesuszenie wierzchniej warstwy gruntu zwłaszcza w północno-zachodniej i dodatkowo centralnej Polsce.

W pierwszej połowie czerwca obserwowano kwitnienie żyta i pszenżyta ozimego, a nieco później pszenicy ozimej i zbóż jarych. W drugiej połowie czerwca zboża ozime i jare wchodziły w fazę dojrzewania.

Lipiec 2011
W lipcu w całym kraju trwało dojrzewanie żyta, pszenżyta, pszenicy ozimej a także zbóż jarych. Na znacznym obszarze kraju dojrzewanie zbóż ozimych i jarych przebiegało przy słabiej wypełnionym ziarnie. Występujące częste i obfite opady bardzo utrudniały lub wręcz uniemożliwiły przeprowadzenie żniw i sianokosów. Ulewne deszcze połączone z silnym wiatrem powodowały wyleganie łanów zbóż i rzepaku ozimego. W wielu rejonach kraju obserwowano podtopienia pól, a także zalania użytków zielonych. Stopniowo w ciągu lipca w miarę poprawy warunków agrometeorologicznych i osuszenia pól, prowadzono zbiór rzepaku i rzepiku.

W I połowie lipca rozpoczęto pierwsze prace żniwne przy zbiorze jęczmienia ozimego. W drugiej połowie miesiąca rozpoczął się zbiór żyta, pszenżyta i pszenicy ozimej.

Sierpień 2011
Nasilenie zbiorów zbóż obserwowano w sierpniu. Z informacji uzyskanych od terenowych rzeczoznawców GUS wynika, że zboża zbierano jeszcze na początku września. Długotrwałe i intensywne opady stwarzały również niekorzystne warunki dla wegetacji roślin okopowych - w niektórych rejonach kraju obserwowano znaczne porażenie roślin zarazą ziemniaczaną szczególnie odmian wczesnych.

Ciepła, słoneczna i bezdeszczowa pogoda w sierpniu stwarzała na ogół dobre warunki dla przeprowadzenia prac polowych, a przede wszystkim żniw i sianokosów. Prawie w całym kraju do końca sierpnia zakończono sprzęt żyta, pszenżyta, pszenicy ozimej, a także zbóż jarych. Na niektórych polach z powodu utrzymującej się zbyt dużej wilgotności gleby pozostawiono niewielkie areały nieskoszonych zbóż. W sierpniu na uprzątniętych polach przeprowadzano podorywki i przygotowanie stanowisk pod siew zbóż ozimych. Pod koniec miesiąca zakończono siew rzepaku ozimego pod zbiory 2012 roku. Lokalnie pojawiły się wschody roślin. Przeprowadzono również sprzęt kolejnego pokosu traw łąkowych i wieloletnich roślin motylkowych. W końcu sierpnia rozpoczęto wykopki ziemniaków i zbiór kukurydzy uprawianej na zielonkę.

Siewy zbóż oraz rzepaku i rzepiku przeprowadzano na ogół w optymalnych terminach agrotechnicznych, a wschody były dość szybkie i wyrównane. Z uwagi na bardzo sprzyjające warunki wegetacji i wyjątkowo długą jesień rośliny zbóż ozimych oraz rzepaku i rzepiku wyrosły i rozkrzewiły się bardzo dobrze.

Wrzesień, październik 2011
Ciepła, słoneczna i na ogół bezdeszczowa pogoda we wrześniu i październiku stwarzała dobre warunki dla przeprowadzania zbioru upraw zwłaszcza okopowych i pastewnych, natomiast niekorzystnie wpłynęła na stan uwilgotnienia wierzchniej warstwy gleby.

Na znacznym obszarze kraju we wrześniu kontynuowano wykopki ziemniaków, a pod koniec września przystąpiono do zbioru buraków cukrowych. W całym kraju prowadzono zbiór kukurydzy na zielonkę, a od drugiej połowy września rozpoczęto zbiór kukurydzy na ziarno.

W pierwszej dekadzie października zakończono wykopki ziemniaków, prowadzono nadal zbiór buraków cukrowych oraz kukurydzy uprawianej na ziarno. Do końca drugiej dekady października zakończono siewy żyta, pszenżyta oraz pszenicy ozimej.

Na znacznym obszarze kraju we wrześniu i październiku pogłębiało się przesuszenie wierzchniej warstwy gleby, które utrudniało wykonywanie jesiennych prac polowych, orek przedsiewnych i siewów ozimin, a także wschody i rozwój roślin ozimych. Oziminy wysiane we wrześniu i w końcu października rozpoczęły krzewienie. Panująca w większości dni listopada bezdeszczowa i słoneczna pogoda sprzyjała kończeniu wykopów i zbiorów upraw pastewnych, lecz występujący w całym kraju niedobór opadów przyczynił się do dalszego pogorszenia warunków wilgotnościowych gleb.

Znaczny niedobór wilgoci niekorzystnie wpłynął na rozwój roślin ozimych. Mgły i rosa występujące w listopadzie bardzo często łagodziły nieco skutki długotrwałego braku opadów.

Źródło: stat.gov.pl GUS „Badanie Produkcji Roślinnej. Wynikowy szacunek głównych ziemiopłodów roślinnych i ogrodniczych w 2011 r." (grudzień 2011)