Ustalono równocześnie, że poziom progu dopuszczalnej przypadkowej lub technicznie nieuniknionej ich obecności w nasionach przeznaczonych na produkcję wyrobów spożywczych i pasz nie może przekraczać 0,9%.

Mając na względzie, że przedstawione rozwiązanie problemu straci ważność w kwietniu przyszłego roku KE zamierza przedstawić pod dyskusję i głosowanie podczas grudniowego posiedzenia Komitetu SCFCAH (Standing Committee on the Food Chain and Animal Health) swoją propozycję przedłużenia na kolejne 5 lat okresu dopuszczenia do rynku wspólnotowego wspomnianych wyżej 3 odmian rzepaku przy obniżeniu do 0,1% poziomu progu dopuszczalnej ich obecności w nasionach przeznaczonych na produkcję wyrobów spożywczych i pasz.

Swoją propozycją Komisja uzasadnia faktem zaistnienia niesprzyjających dla produkcji rzepaku warunków pogodowych w sezonie 2010/2011. Produkcja nasion tej rośliny obniżyła się we Wspólnocie o około 1 miliona t w porównaniu do roku poprzedniego. Z tego powodu unijne przedsiębiorstwa olejarskie zmuszone zostały do uzupełnienia zaistniałych niedoborów surowca importem rzepaku w tym również kanadyjskiego.

Zasadność propozycji Komisji dodatkowo wzmacnia fakt, że na wiosną 2012 roku czyli po upływie okresu ważności obecnego rozwiązania stan pełnego ustabilizowania się rynku rzepaku nie będzie jeszcze osiągnięty.

Proponowane rozwiązanie uzasadnione jest również tym, że w przypadku importu rzepaku z Kanady nie można całkowicie wykluczyć ryzyka obecności w poszczególnych transportach nasion z wymienionych powyżej trzech odmian GMO co w przypadku braku odpowiednich regulacji mogłoby stać się źródłem dużych problemów w unijnym przemyśle olejarskim.

Należy zaznaczyć, że w Kanadzie rzepak transgeniczny stanowi 70% całkowitego areału przeznaczonego pod tę uprawę a wielkość jego rocznego eksportu to około 3,5 mln t. Szacuje się, że w sezonie 2011/12 import kanadyjskiego do UE wyniesie rzepaku około 200 tysięcy t.

Źródło: PSPO, „OilExpress", Lech Kempczyński na podst. FEDIOL