Kontrola międzynarodowa to wspólne przedsięwzięcie kliku bądź kilkunastu najwyższych organów kontroli (NOK). W państwie, które bierze udział w kontroli, pracuje zespół inspektorów z krajowej instytucji kontrolnej. Efektem działań wszystkich NOK zaangażowanych w audyt jest wspólny raport, który  pozwala spojrzeć na badany problem z szerszej, międzynarodowej perspektywy.

W kontrolę wykorzystania ulg i zwolnień podatkowych zaangażowanych było 15 państw. Wspólny raport z audytu został przyjęty w 2008 r. podczas VII Kongresu EUROSAI w Krakowie. Koordynatorem kontroli był NOK Niemiec, a w gronie uczestników oprócz Polski znalazły się m.in. Dania, Finlandia, Szwajcaria i Wielka Brytania. Z kolei w grudniu zeszłego roku prezesi NIK, Urzędu Kontroli Państwowej Litwy oraz Najwyższego Urzędu Kontroli Republiki Słowackiej podpisali wspólny raport o ochronie granic przed chorobami zakaźnymi przenoszonymi przez zwierzęta. Podczas spotkania szefowie NOK podkreślali wartość współpracy, wymiany wiedzy i doświadczeń. Kolejnym wspólnym przedsięwzięciem instytucji kontrolnych był audyt działań związanych przeciwdziałaniem ociepleniu klimatu, w którym wzięło udział 10 najwyższych organów kontroli. Jego wyniki zostały zaprezentowane na kopenhaskim szczycie klimatycznym.

Międzynarodowe audyty to także okazja do wymiany doświadczeń i identyfikacji dobrych praktyk, które warto zastosować na krajowym gruncie kontrolnym. Dzięki nim NOK uczą się od siebie nawzajem, czerpiąc ze wspólnych przedsięwzięć obopólne korzyści. Wspólne audyty stają się coraz bardziej popularne. W 2007 roku NIK i Holenderski Trybunał Obrachunkowy stworzyły opracowanie pt.: Współpraca pomiędzy najwyższymi organami kontroli. Kontrole międzynarodowe - wskazówki i przykłady. Publikacja zawiera praktyczne rady odnoszące się do realizacji poszczególnych etapów kontroli. Są one ilustrowane konkretnymi przykładami zaczerpniętymi z międzynarodowych audytów. Opracowanie opiera się na doświadczeniach 29 najwyższych organów kontroli.

Źródło: nik.gov.pl