W programie wyjazdu zaplanowano:

• zwiedzanie wystawy,
• spotkanie z przedstawicielem DLG -organizatora Agritechniki,
• wizyty w gospodarstwach rolnych.

Agritechnika jest największą w świecie wystawą techniki rolniczej – w tym roku w wystawie uczestniczyło ponad 2700 wystawców z 48 krajów, w tym 40 wystawców z Polski. Wystawę odwiedziło 415 000 zwiedzających, w tym 100 000 z zagranicy (z Polski 3200 osób). W 28 halach i na terenie otwartym o łącznej powierzchni ok. 40 ha zaprezentowano maszyny, sprzęt oraz systemy zarządzania produkcją roślinną i gospodarstwem. Rolnicy najwięcej uwagi poświęcili traktorom i pojazdom transportowym, a także całej gamie maszyn i narzędzi do uprawy roli, a także technice do zbiorów zboża, roślin pastewnych i okopowych. Duże zainteresowanie budziła ponadto technika do siewu, pielęgnacji i ochrony roślin oraz nawożenia, a także osprzęt i części zamienne. Również liczne oferty specjalne, jak technika leśna, uprawa warzyw lub pielęgnacja krajobrazu, spotkały się
z dużym zainteresowaniem.

Oferowane maszyny z roku na rok są „większe, szybsze, szersze" – to główne atrybuty charakteryzujące liczne udoskonalenia w technice rolniczej. Jednak stopniowo zaczyna dominować elektronika, która decyduje o stopniu innowacyjności maszyn. Było to wyraźnie odczuwalne na wystawie, w szczególności na imprezie "Smart Farming – Rolnictwo z głową", gdzie zaprezentowano najnowsze osiągnięcia techniki sensorowej, nawigacji i zarządzania danymi. Ale nie zabrakło też stoisk prezentujących typowe prace konserwacyjne i serwisowe na maszynach o nowoczesnej konstrukcji.

Na zakończenie zwiedzania uczestnicy spotkali się z dr Reinhardem Rossbergiem, przedstawicielem DLG (Deutsche Landwirtschafts-Gesellschafts e.V.- Niemieckie Towarzystwo Rolnicze), które jest organizatorem wystawy. W swoim wystąpieniu przedstawił ideę powstania i plany prac doświadczalno-wdrożeniowych nowopowstałego Międzynarodowego Centrum Uprawy Roślin (Internationales DLG – Pflanzenbauzentrum IPZ) koło Bernburga. Tam odbędą się przyszłoroczne Dni Pola Feltage 2012, w których również bierze udział MODR Oddział Poświętne, w doświadczeniach porównujących europejskie technologie uprawy pszenicy ozimej i rzepaku ozimego. IPZ będzie bazą doświadczalną i szkoleniową dla DLG i działających na tym terenie służb doradczych Izby Rolniczej i Wyższej Szkoły Rolniczej.

Uczestnicy odwiedzili też trzy gospodarstwa: spółdzielnię rolniczą liczącą 100 członków, spółkę rolniczą, oraz gospodarstwo rodzinne. Gospodarstwa duże od 700 ha do 2800 ha. Dla wszystkich jednak produkcja rolna nie była jedynym kierunkiem produkcji w gospodarstwie. Dwa gospodarstwa posiadają bigazownię (jedno w budowie) i produkują prąd i ciepło na sprzedaż. Biogazownie o mocy 500 KW i 1 MW, dla których substratem jest gnojowica i kiszonka z kukurydzy. Gospodarstwa prowadzą produkcję mleka (700 i 1100 sztuk krów mlecznych o wydajności ok. 9000 l) i zgodnie podkreślały, że inwestycje w biogazownie to głównie alternatywa dla niepewnej przyszłości tego kierunku produkcji. Duże znaczenie miało też zagospodarowanie gnojowicy i nadwyżki kiszonki.

W gospodarstwie 700-hektarowym o profilu produkcji roślinnej dominowały uprawy: pszenicy, rzepaku, buraka cukrowego i grochu i od 6 lat stosowany jest bezorkowy system uprawy. Tutaj alternatywą dla podstawowej produkcji rolnej jest uprawa pszenicy twardej durum, plantacja szpinaku nasiennego oraz świadczenie usług sprzętem rolniczym. Gospodarstwo w większości oparte jest na ziemii dzierżawionej. Cena ziemi w tym rejonie w ciągu kilku ostatnich lat uległa podwojeniu i wynosi od 20 do 40 tys euro za ha. Jest to jednak specyficzny teren Niemiec, gleb lessowych okolicy Magdeburga, gdzie gleby w skali 100 punktowej oceny prowadzonej w Niemczech, uzyskują 125 (!!) punktów, wychodząc w ocenie poza skalę.

Znamienne było to, że gospodarstwa o tak dużej skali produkcji również poszukują dodatkowych źródeł dochodu i alternatyw zabezpieczających przed wahaniami koniunktury w rolnictwie.

Uczestnicy wyjazdu w drodze powrotnej wymieniali się wrażeniami, dyskutowali nt wystawy, obejrzanych gospodarstw, wykorzystania zdobytej wiedzy i doświadczenia we własnym gospodarstwie. Jednogłośnie też podsumowali, że bardzo potrzebne są takie wyjazdy szkoleniowe.

Źródło: ksow.pl Krajowa Sieć Obszarów Wiejskich (listopad 2011)