Definicja broni myśliwskiej
Rozporządzenie to definiuje, jaki rodzaj broni może być uznany za broń myśliwską. Nowelizacja rozporządzenia związana była z koniecznością doprecyzowania definicji „broń myśliwska" w związku ze zmianą ustawy o broni i amunicji oraz z tym, że 10 marca 2011 r. przestało obowiązywać rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie rodzajów szczególnie niebezpiecznych broni i amunicji oraz rodzajów broni odpowiadającej celom, w których może być wydawane pozwolenie na broń. Regulowało ono kwestie dotyczące, m.in. broni używanej do celów łowieckich. Utrata mocy przez rozporządzenie MSWiA spowodowała wątpliwości czy broń krótka i broń bocznego zapłonu mogą być uznane za broń myśliwską.

Jaką broń można używać?
W przygotowanej przez Ministra Środowiska nowelizacji rozporządzenia w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowania i znakowania tusz określono, że do celów łowieckich dopuszczona jest wyłącznie myśliwska broń palna, długa centralnego zapłonu, o lufach gwintowych lub gładkich, z której po maksymalnym załadowaniu można oddać najwyżej sześć pojedynczych strzałów z tym, że do magazynka broni samopowtarzalnej można załadować jednorazowo najwyżej dwa naboje.

Co nie jest bronią myśliwską?
Za broń myśliwską nie może być natomiast uznana broń czarno prochowa, pistolety i rewolwery oraz broń bocznego zapłonu.

Nowelizacja, której celem jest przywrócenie stanu prawnego sprzed 10 marca 2011 r., podyktowana jest m.in. potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa publicznego. Rozporządzenie zostało opublikowane 29 listopada 2011 r. (Dz. U. z 2011 r. Nr 257, poz. 1548) i wejdzie w życie 14 dni od dnia ogłoszenia.

Źródło: mos.gov.pl Ministerstwo Środowiska (grudzień 2011)