Całkowita pojemność ULO chłodni (charakteryzujących się niskim poziomem natlenienia) w centrach skupu owoców i warzyw na terenie Chorwacji wynosi od 40 do 42 tysięcy ton, a według szacunków agronoma Frana Ivkovicia, biorąc pod uwagę dotychczasowe inwestycje w sady, za dwa - trzy lata będzie potrzeba chłodni ULO o łącznej pojemności od 100 do 120 tysięcy ton. Ivković jest także vice prezesem Chorwackiej spółdzielni plantatorów owoców, która jest pomysłodawcą inicjatywy dotyczącej budowy czterech regionalnych centrów skupu wyposażonych w chłodnie.

Ponieważ chorwaccy plantatorzy owoców są obciążeni hipotekami za inwestycje kapitałowe, szukają potencjalnych inwestorów, którzy podejmą się sfinansowania wyżej opisanych projektów, a oczekują także wsparcia finansowego ze stron Unii Europejskiej na wzór polskich producentów. - Jabłka w chłodniach ULO mogą być przechowywane do jednego roku. Jeżeli nas dotknie klęska żywiołowa, podobnie jak w tym roku, nie zapełnimy nawet istniejących chłodni, ale musimy być przygotowani na sytuację optymalną - twierdzi Ivković.

7 centrów Agrokoru
Największa liczba chorwackich centrów skupu należy do firmy Agrofructus - jednej z firm wchodzących w skład kombinatu Agrokor. Agrofructus specjalizuje się w uprawie owoców i warzyw, a także ich skupie i sprzedaży. W Chorwacji firma jest w posiadaniu 7 dużych centrów skupu zlokalizowanych w dolinie Neretwy, okolicy Zadaru, w Czakowcu, Dugim Selu, Donjim Miholjcu, Lozanie, Wirowiticy i Lipowcu. W centrum skupu w Dugim Selu, na przykład pojemność komór ULO wynosi 10.500 ton.

Poza Agrokorem, centra skupu z chłodniami posiadają firmy: Gomolava, Fragaria i TMR Paško. Gomolava wybudowała w 2004 r. w Ivanić Gradzie ULO chłodnię o całkowitej pojemności 6500 ton.

Ivković uważa, że w Chorwacji istnieją firmy zainteresowane wybudowaniem nowych centrów logistycznych obsługujących skup i magazynowanie owoców i warzyw. Wśród nich są takie firmy jak Zagreb-Montaža, ale i inni przedsiębiorcy, którzy od plantatorów wymagają informacji o opłacalności takich inwestycji. Potencjalny inwestor niedawno zainteresował się możliwością budowy centrum logistycznego w strefie ekonomicznej w Križu, na południowy wschód od Zagrzebia.

Koszty magazynowania
Prezes firmy Zagreb-Montaž Željko Dražić poinformował, że prowadził rozmowy z przedstawicielami Chorwackiej spółdzielni plantatorów owoców, ale że jego firma może się włączyć do projektu wyłącznie w charakterze klasycznego wykonawcy. Ponieważ w kontekście budowy centrów mówi się o funduszach unijnych, Dražić podkreśla, że zarówno pomysłodawcą projektu jak i inwestorem mogą być wyłącznie stowarzyszenia plantatorów, nie zaś przedsiębiorstwa budowlane.

Według informacji Ivkovicia, wkład w przechowywanie produktów w ULO chłodniach wynosi około 1 euro za kilogram, a żeby chłodnia była opłacalna potrzebna jest minimalna pojemność całkowita wynosząca od 10 do 15 tysięcy ton, co wymaga nakładów w wysokości od 10 do 15 milionów euro.

- Im większa pojemność chłodni, tym niższe koszty magazynowania. Za granicą buduje się chłodnie o pojemności od 20 do 30 tysięcy ton, wówczas koszt magazynowania jabłek wynosi od 40 do 50 lip za kilogram. W Chorwacji chłodnie są mniejsze, więc koszt magazynowania to przeważnie około 1 kuny za kilogram - mówi Ivković, ale natychmiast dodaje, że całkowita krajowa produkcja jabłek, podobnie jak innych owoców, wynosi jedynie 40 tysięcy ton.

Ivković twierdzi także, że latem tego roku, kontaktowali się z nim importerzy z Rosji, którzy chcą sprowadzać 140 ton brzoskwiń tygodniowo, tylko na potrzeby Moskwy (sic!). Kiedy kontaktował się z krajowymi producentami, odpowiedzieli mu, że mogą zebrać owoce tylko na jeden taki transport. W związku z tym Rosjanie zrezygnowali ze współpracy.

Źródło: zagrzeb.trade.gov.pl, Business.hr 15.09.2011